Neredeyse herkes ergenliğin üç aşamaya ayrılabileceğini kabul eder, bunlar erken, orta ve geç ergenlik dönemleridir. Bununla birlikte, bu aşamaların kronolojik yaşları, kültürdeki değişiklikler nedeniyle gelişmiştir. Ergenliğin ergenliğin başlamasıyla başladığı genel olarak kabul edilmektedir. Bu, ergenlik döneminde gerçekleşecek olan fiziksel gelişimin başlangıcıdır. Ergenliğin ortalarına gelindiğinde, bu işin çoğu bitmiştir: gençler neredeyse yetişkin boylarına ve kilosuna ulaşmıştır ve üreme için fiziksel kapasiteye sahiptirler. Sağlık ve beslenmedeki gelişmeler nedeniyle, ergenlik artık eskisinden çok daha erken yaşanmaktadır. Bu, ergenliğin 14 yerine yaklaşık 10 yaşında daha erken başlayacağı anlamına gelmektedir.
Yelpazenin diğer ucunda, ergenlik de eskisinden daha uzun sürüyor gibi görünmektedir. Hem erkeklerin hem de kadınların ilk evliliğine başlama yaşı yükselmeye devam etmektedir. Ergenler artık koleje veya üniversiteye, hatta yüksek lisans eğitimine giderek eğitim deneyimlerini uzatma ve dolayısıyla işgücüne girmeyi erteleme olasılıkları daha yüksektir. Ayrıca, beyin gelişimi hakkındaki son bilimsel keşifler, prefrontal korteksin (beynin rasyonel karar vermekten sorumlu kısmı) yirmili yaşların ortalarına kadar tam olarak gelişmediğini ortaya koymaktadır. Bu yazıda ergenlik dönemi, aşamaları, özellikleri ve sağlıklı olarak yönetilmesi ile ilgili bilgiler bulunmaktadır.
Ergenlik Aşamaları
Ergenlik: Yaş Aralığı, Süresi, Özellikleri ve AşamalarıAşağıda, yaklaşık yaş aralıklarıyla her aşamanın bir dökümü ve her birinde tamamlanan görevlerden bazıları yer almaktadır.
Erken Ergenlik (11-13 yaş)
Bu, en büyük fiziksel büyümenin zamanıdır; çocuğun boyu ve kilosu hızla arta ve erkeklerin sesleri kalınlaşarak, kızlar adet görmeye başlamaktadır. Hem erkekler hem de kızlar, ebeveynlerinin mükemmel olmadığını anlama konusunda bilişsel yetenek geliştirirler ve bu, çatışmaya neden olabilir. Hala ebeveynleriyle aynı değer sistemini paylaşmaktadırlar. Bu yaşta çocuklar doğru ve yanlışı somut, siyah-beyaz terimlerle görürler. Karamsarlaşacaklar ve daha fazla mahremiyet konusunda ısrar edeceklerdir.
Orta Ergenlik (14-18 yaş)
Bu aşamada ergenlik çoğunlukla tamamlanır. Gençler artık soyut ve görecelilikle meşgul olabilirler, bu da ebeveynlerinden ayrı olarak kendi kimliklerini oluşturmalarına yardımcı olur. Gelecek hakkında düşünebilir ve net hedefler koyabilirler. Akran grupları önemli olmaya devam etmektedir. Gençler kimliklerini ve değerlerini ebeveynlerinden ziyade akran gruplarına göre tanımlayacaklar. Karşı cinse karşı sevgi ya da tutku geliştirebilirler.
Geç Ergenlik (19-21 yaş +)
Bu aşamada ergenler başkalarının duygularına karşı ilgi ve şefkat gösterebilirler. Ebeveynlerinden veya akran grubundan ayrı bir benlik duygusu geliştirmişlerdir. Akran ilişkileri hala önemlidir ve ayrıca daha ciddi ilişkiler geliştirmeye başlarlar. Yetiştirilme ve kültür gelenekleri, daha büyük kimliklerinin bir parçası olarak önceki benlikleri üzerine düşündükleri için bir kez daha önemli hale gelebilir. Yetişkin düşüncesine katılabilir ve gelecek için açıkça tanımlanmış hedefler koyabilirler. Elbette, çocuğun bu yaklaşık yaş aralıkları içinde nerede yer alacağını tahmin etmek zordur. Bazıları ergenliğe 9 yaşından itibaren başlayabilir. Diğerleri hala 29 yaşına kadar ergen gelişimi görevleri üzerinde çalışıyor olabilir.
Ergenlik Ne Zaman Biter?
Son yıllara kadar 19, ergenliğin sonu için ortak kabul edilen yaştır. Çoğu kültürde bu, orta öğretimin sonu ve bir gencin tam zamanlı çalışma dünyasıyla karşılaşmasının başlangıcı ile aynı zamana denk gelmektedir. Aslında çoğu, ergenlik kavramının tamamının 100 yıl önce bile var olmayan sosyal bir yapıdan başka bir şey olmadığını iddia edilmektedir. Ergenlikten ilk defa, 1904’te yazılan bir makalede söz edilmiştir. O zamandan önce çocuklar okulu bırakıp küçük yaşta işgücüne girmişlerdir. Çocuk işçiliği yasaları çocukları işgücünden uzaklaştırdığında ve diğer yasalar onları okulda daha uzun süre tuttuğunda, bağımlılık sürelerini uzattı ve onları, başka türlü görmezden gelebilecekleri, büyümenin sosyal ve bilişsel görevleri üzerinde çalışmaya serbest bırakmıştır.
Bazıları, benzer kültürel değişimlerin, başka bir tanıma ihtiyaç duyan, başka bir kalkınmada insansız toprak yarattığını düşünenler vardır. Psikologlar artık geleneksel yetişkin sorumluluklarının ertelenmesiyle birlikte daha uzun genel yaşam sürelerinin yeni ortaya çıkan yetişkinler olarak bilinen bir grup verdiğine inanmaktadır. Birçok yönden bu etiket uygun görünmektedir. Bağımsızlığın artmasıyla birlikte, yirmili yaşlarındaki bir genci ergen olarak etiketlemek saygısızlık gibi görünmektedir fakat yetişkinliğin geleneksel dönüm noktalarına henüz tam olarak ulaşamamıştır. Ergen gelişimi için yaş aralığı 24’e kadar uzatılsa da, yirminci yaşları yeni ortaya çıkan yetişkinler olarak etiketlesek de, bu yaş grubundaki gençlerin doğru bağımsızlık ve yetiştirme dengesine ihtiyaçları olduğu açık görünmektedir.